Узоқ йиллардан бери АҚШда муҳожиратда яшаётган ва Ўзбекистонда ҳанузгача рўйхатга олинмаган “Бирлик” партиясининг кексайиб қолган раиси жаноб Абдураҳим Пўлатов ўзини буюк “башоратчи” ҳисоблайди. У кишига тегишли “Ҳаракат” сайтига кириб, у ердаги материалларга бир назар ташласангиз борми, у жанобнинг ўзбек халқи шаънига билдирилаётган тинимсиз ҳақоратларидан ҳафсалангиз пир бўлиб кетади.
А.Пўлатовга кўра, фақат шу усул билангина ўзбек халқини сиёсий фаоллаштириш мумкин экан. Бу бўлмағур гап жаноб Пўлатов! Ўзбек халқини ҳақоратлашни бас қилинг! Яхшими- ёмонми, фаолми- фаол эмасми, қўрқоқми –ботирми, фақат ана шу халқимиз бор. Биз халқимизни борича, барча яхши ва ёмон хислатлари билан қабул қилишимиз керак. Миллатни ҳақоратлаб ва камситиб сиёсий фаоллаштириб бўлмайди. Ундан кўра, агар қўлингиздан келса унга кўтаринки руҳ беринг, шижоат беринг…
Куни кеча жаноб А.Пўлатов “Тошкантлик” деб ўзини танитган бир “ўқувчиси”нинг саволларига ( http://harakat.net/news/?id=13759 )жавоб бера туриб, агар у киши кўрсатаётган йўлдан юрилмаса : “Келажакда Марказий Осиёда катта уруш бўлади” деб “оламшумул” башорат қилибди. Э, ўша нафасингизни шамол учирсин, Абдураҳим ака. Бунақанги совуқ гапларни кимга кераги бор, бунақа “башоратлар” вазиятни ҳеч қачон ўнгламайди, аксинча баттар чигаллаштиради-ку. Қолаверса, бунақанги “таҳлиллар” бу тарзда ҳаммага эълон қилинмайди…
Ўзбекистондаги диктатуранинг куни битиб бораётгани аниқ. Бугунми, эртами юртимизда ҳам албатта жиддий сиёсий ўзгаришлар бўлади. Лекин бу ўзгаришлар ҳеч қачон яқин қўшниларимиз, яъни Марказий Осиёдаги бошқа жумҳуриятлар билан ўзаро зиддиятлар келтириб чиқармаслиги керак. Аксинча, биз ҳудуддаги энг кўп сонли халқ ўлароқ умумий бирлик сари ўта дипломатик ва чиройли бир ҳаракатларни бошлашимиз керак. Масалан дейлик, биринчи ўринда чегараларни очиш ва эркин савдони йўлга қўйиш. Кейин ҳудудда фуқароларнинг бутунлай эркин ҳаракат қилишларини таъминлаш ва ҳоказолар. Дўқ-пўписалар билан иш битирадиган замонлар аллақачон ўтиб кетган ахир, жаноб Пўлатов!
Мен ўзбекларнинг фақат битта қизиқчисини тан оламан. У ҳам бўлса марҳум Ҳожибой Тожибоев эди. У кишининг болаларимиз тарбияси ҳақидаги ажойиб ҳангомасини ҳаммамиз биламиз. Биз халқимиз зеҳниятини ҳақоратлаб эмас, улуғ ишларга чорлабгина ўзгартиришимиз керак. Агар биз сиёсатчи бўлиб бу ишни ҳозиргача эплай олмаган бўлсак, бу ерда бечора халқнинг нима айби бор. Ўзимиз айбдормиз. Агар Сиз ўзингизга таъриф бергандай “Буюк бир сиёсатчи” бўлсангиз халқни камситмасдан, тинимсиз ҳақоратлаб ҳар нарсаларга ўхшатмасдан уни уйқудан уйғотишни ўйланг.
Дунёнинг бирор бир мамлакатида ҳам юз фойиз халқ “сиёсийлашган” бўлмайди. Аксар аҳоли фақат сайловлар пайтидагина сиёсатнинг эшигига бош суқади. Деярли барча мамлакатларда “сиёсий йўл”ни белгилайдиганлар сони умумий аҳолининг 5-10 фойиздан ортмайди. Бизда ҳам ана шундай илғор ва ақлли сиёсий элитани яратиш керак, барча сиёсий фаол ва соғлом кучларни бир йўналишда, мамлакат фаровонлиги йўлида ҳаракатлантириш лозим. Қўлингиздан келадими шу иш, марҳамат. Лекин Сиз ўзбек халқини тинч қўйинг…
Насрулло Саййид
Канада
2013 йил, 1 май
qoplonbek.wordpress.com