Янги-йўллик Акромҳўжа ака Мухиддиновнинг вафоти ҳақидаги хабарни эшитиб, биз Андижонда қаттиқ изтиробга тушдик. Нихоятда таасуфли, нихоятда қайғули фожеа рўй берибди!
Шахсан мен ўзим, Акрамҳўжа ака билан 2010 йили, журналист Малик Бобоев устидан суд жароёни бораётган пайт, Тошкентда кўришган эдим. Мен хали “Бирдамлик” сафида эмасдим.
Акромҳўжа ака ўзлари мен билан саломлашиб, “Андижонлар, қандай, тинчми?”, деб, хол-ахвол сўрадилар. Мен, “Шукр! Ўзларингиз, соғ-саломат, хормай-толмай ишлаб юрибсизларми?”, деб жавоб қилдим. Шу билан, ўзимиз ўзимиз билан бўлиб кетдик.
Бу учрашув ўта қиска кечган бўлса-да, Акромҳўжа ака менда жуда самимий, кўнгли очик ва туб маънода, бир зиёли инсон бўлиб, хотирамда сакланиб қолган эди.
Бугун Акромҳўжа ака орамизда йўқлар. Лекин биз Акромҳўжа ака симосини умрбод қалбимизнинг тўрисида сақлаймиз! Акромҳўжа аканинг оила аъзоларига Оллоҳдан сабр тилаймиз. Акромҳўжа аканинг жонлари жаннатда бўлсин! Охиратлари обод бўлсин!
Андижонлик “Бирдамлик” фаоллари номидан,
СаиджахонЗайнобиддинов.
27 07 2012