Cаиджаҳон Равоний:

Қазгай ким ўзгага чоҳ, Тушгай ўзи баногоҳ!

ТУЛКИНИНГ ХАТОСИ

(масал)

Чопишдан чемпионни,

Шер чақирди Қуённи.

Деди: “Ушла, пул мана,

Йўқотиб қўйма, яна!

Олиб келгин калбаса,

Тез чоп, қорним оч роса!”

Қуён деди: “Албатта,

Менга бу шараф катта.

Бораман-у келаман,

Шамолдан тез еламан…”

Шер асабий деди: “Бас,

Жавур-жувур керакмас.

Сабзи қирғичингни ёп,

Бидирламай, қани чоп!”

***

Қуён чопди дўконга,

Номи “ҳалол бекон”га.

Анда роса ширин хид,

Сервелат қилди харид.

Уни пакетга солди,

Ва ортига йўл олди.

Кетаётса, дафатан,

Тулки чиқди йўлидан.

Деди: “Салом, Қуёнчик!

Кетаяпсан қаёнчик?

Пакетингда нима бор?

Гиёҳмасму доривор?”

Қуён деди: “Калбаса!”

Тулки деди: “Вой, рос-а?!

Қуён қилди тез шама:

“Асло бўлма хомтама!”

Тулки деди: “Хўш, нага?

Озгина бер ошнага!”

Қуён деди: “Сурма ўй,

Шерники бу, билиб қўй!

Ер тагидан топади,

Панжи билан чопади!”

Тулки кериб кўкрагин,

Деди: “Сира қўрқмагин.

Бўлипти бир қулайлик,

Кел, бир маза қилайлик,

Жавоб бераман ўзим,

Яхшилаб эшит сўзим.

Шер, қани деб калбаса,

Икки-уч бор сўраса,

Индамасдан тур андак,

Гуноҳни тушунгандак.

Кейин менга қарагин,

Мен айтаман керагин.

Сўкиб қўяр Шер, холос,

Буткул бўласан халос”.

“Алдама, – деди Қуён,

Ўлдирар Шер, бу аён”.

Ичди Тулки лек қасам:

“Мохов бўлай алдасам!”

Қуён деди: “Ҳўп, майли,

Капчўнкани бўлайли”.

Хуллас, улар ўшатта,

Тирик жон йўқ, хилватта,

“Бисмиллоҳим” дедилар,

Калбасани едилар…

***

Шер турар белин ушлаб…

Қуёнчик лабин тишлаб…

Ёнбошда турар Тулки,

Ичидан қистаб кулги…

Шер ўкирди: “Хўв, галдир,

Томинг кетиб қолгандир!

Қани дейман калбаса?

Гапир, ўлгинг келмаса!

Қуён турар миқ этмай,

Худди-ки, ақли етмай.

Шер бақирди яна бир:

“Калбаса қани, гапир!

Қани дейман, кар қулоқ,

Мияси йўқ, харқулоқ!”

Қуён ҳамон миқ этмас,

Кекирса ҳам “ҳиқ” этмас.

Келишувга мувофиқ,

Тулкига боқди интиқ.

Ўйлади; “қилгай ҳалос”,

Тулки лек деди бехос:

“Сўраяпти сендан Шер,

Гўлаймасдан, жавоб бер!

Қулоғинг қилма динг-динг,

Калбасани на қилдинг?!”

Шер кўтарди панжасин,

Синдиргувчи анчасин…

Ия, бу на ғаройиб,

Қуён бўлибди ғойиб.

Аляскада соғ-омон

Пайдо бўлибди шу он!

Аммо Тулки тутилиб,

Ем бўлибди, титилиб.

Ўйламабди у топқир,

Нечоғли Қуён чопқир.

Шу кичик бир хатоси

Бўлибди интихоси.

Лек бўлгандан у шаҳид,

Бўлдик биз яна шоҳид:

Қазгай ким ўзгага чоҳ,

Тушгай ўзи баногоҳ!

***

31 05 2012

Андижон

Copyright © 2018 Birdamlik.Info
Shares