Яшамокдан димикиб кетдим
Тунтарилган козон ичида.
Мен бир ёлгиз хакикатдурман,
Минг-минг семиз ёлгон ичида.
Энди факат бир чора колди,
Ёлгонларни бир-бир йикурман.
Гуллар тошни ёриб чиксалар,
Мен козонни ёриб чикурман.
ЭРКИН СУЗ
Гохо мени туткунлик уртар,
Топсам хам-ки элда зур кадр.
Кимдир мени сузлашдан куркар,
Кимдир эшитишдан куркадир.
Эрк ёвлари уйгок дилларда
Борлигимни билиб коларлар.
Чикмаслигим учун тилларга
«Куркув» деган кулф соларлар.
Чикажакман лекин барибир,
Узилади занжир уз-уздан.
Мени хеч ким тутолмайди сир,
Мен эркинман, мен эркин сузман.
ОЗОДЛИК ФАЛСАФАСИ
Яшамок соз хотиржам ва бехатар,
Осойишта хаётга нима етсин.
Аммо туткунликка махкум этса гар,
Хар кандайин имтиёз куриб кетсин.
Эрк йулида кулок, бурнин кесдирган,
Хатто жонин аямаган мард Широк.
Кишан кийиб, буйин эгиб яшашдан
Туппа-тугри дорга борган яхширок.
Хурланганлар юрагида котган тош,
Хеопснинг эхромидан улкандир.
Кимки озод – хорижда хам ватандош,
Кимки кулдир – ватанда беватандир.
Император кудратидан нишона
Деймиз, уша Буюк Хитой деворин.
Аслида у энг улкан мотамхона,
Милён-милён мазлумларнинг мозори.
Родосликлар бир хайкал килди бунёд,
Куёш каби ёндирсин деб душманни.
Эркинликка ва хурликка эътикод,
Киличдан хам каттик асрар ватанни.
Буюкликка интилади кур тождор,
Кора халкни химоясиз кул килиб.
Жон-жахд ила ёпишган ул тахтидан
Тушар бир кун жаханнамга йикилиб.
О, накадар мукадассан Озодлик,
Эркин нафас лаззатига бахо йук.
Дорга караб талпинади мазлум халк,
Чунки эрксиз яшамокдан маъно йук.




