Эй, рафиклар, тингланг менинг сузимни,
Гап келганда аямасман узимни.
Мушку лбу кун топмок яхши бир кимни,
Бунчалар куп рухи букир нодонлар.
Бошдан оёккача гунохга ботиб,
Хааром-хариш учун имонин сотиб,
Жиловсиз нафслари хакалак отиб,
Муминман, деб, намоз укир нодонлар.
Оллох куриб турганини билмаслар,
Имкон бериб турганини билмаслар,
Орамизда юрганини билмаслар,
Кузи очик, кунгли сукир нодонлар.
Уткир тигли тикан каби усмишлар,
Яхшиларнинг йулларини тусмишлар,
Ботинда ёв, зохирида дустмишлар,
Дуст устидан гийбат тукир нодонлар.
Хажга борса гуё айби ювилар,
Тошлар отса гуё шайтон кувилар,
Кур-курона бурчларин адо килар,
Кундуз куни чирок ёкур нодонлар.
Бир кун келиб узин узи хор айлар.
Кузларига бор дунёни тор айлар,
Яхшиларнинг кумагига зор айлар,
Шу холда хам элни чукир нодонлар.
Махмуд, айбин айтсанг, узин, окман, дер,
Осмонман, тупрокдан яхширокман, дер,
Азизликда ягонаман, токман, де,
Кузи очик, кунгли сукир нодонлар.
ЖАСОРАТ ЖАРАНГИ
Мени кутаётир тангрининг арши,
Ёлгончи дунёни енгиб чикаман.
Оч тулкинлар аро окимга ыарши
Сузаман, дарёни енгиб чикаман.
Тошларни уяман узим пар булиб,
Шохларни енгаман каландар булиб,
Арасту шогирди Искандар бщлиб,
Кудратли Дорони енгиб чикаман.
Махмуд, менинг минган булутим оппок,
Кора утмишимга ёкурман чирок,
Келажак ноаён зулматдир, бирок,
Ул кора маъвони енгиб чикаман.




