Йил, ою кунларда ҳам бўлур албатта мезон,
Фасли куз чоғларида тўкилур барги хазон.
Ёзда мевалар пишиб тебранур шохи ларзон,
Юртимда маъмурчилик, нарх-наво қиммат-арзон.
Барчани огох этиб айтилур тонгги озон,
Мусулмон оламида рўзаи моҳрамазон.
Рўза ойи ойларнинг сарвари, улуғдур,
Мўмин-мусулмонларга муборак, қутлуғидур.
Ибодат, савобларга энг етук, бўлғусидур,
Ҳам тилак, орзуларга мукаммал тўлғусидур.
Бу обод юртимизда айтилар тонги азон,
Мусулмон оламида рўзаи мохрамазон.
Рўзанинг хосияти беадад, бисёр эмиш,
Субхи-содиқ вақти воҳажаб турли емиш.
Рўза тутганалар учун мухаё таом демиш,
Хонадон сохиблари барчаси жамь айламиш.
Барчани огоҳ этиб айтилур тонгги азон,
Бу азиз юртимизда рўзаи мохрамазон .
Ихлос, пок ният билан рўза тутар рўзадор,
Ширин уйқудан кечиб, бўлиб қолади бедор.
Дилдаги чин эътиқод унга бўлиб куч-мадор,
Барча дин аҳкомидан хамиша у хабардор.
Бу обод юртимизда айтилур тонгги азон,
Мусулмон оламида рўзаи мохрамазон.
Кун бўйи рўза тутар рўзадор тоқат билан,
То кечгача иши йўқ хеч унинг овқат билан.
Оллоҳ ўзи сийлаган чин мехр-шафқат билан,
Ифтор чоғин кутурлар сабр, қаноат билан.
Чуе ифтор вақтида хам айтилур албат азон,
Бу азиз юртимизда рўзаи мохрамазон.
Тақводор зотлар учун сахар турмоқ зўр одат,
Барча мусулмон ахли қилур тоат-ибодат.
Дилдан ибодат қилмак мўминга бахт-саодат,
Рўза тутмак вақти хам бир ойлик-қисқа муддат.
Барчани огоҳ этиб айтилур тонгги азон,
Мусулмон оламида рўзаи моҳрамазон.
Рўзанинг хеч иши йўқ камбағал ё бой билан,
Ёки мухташам эмас кўркам, обод жой билан.
У муаммал бўлурким чин ихлос, чирой билан,
Сохиб Қаро шод, хандон бу муборак ой билан,
Хур, озод юртимизда айтилур тонгги азон,
Мусулмон оламида Рўзаи мохрамазон.
Сохиб Қаро (Қорабой Қодиров) Aндижан
Матн терувчи: Исмоилова Г