Холдор Вулкон
Фақат осмон билан тирикмас инсон,
Яшаб бўлмайдику қадрдон ерсиз.
” Яшаса бўлади ” дейишинг мумкин,
Ғарлар яшагандай жахонда эрсиз.
Яшаб бўлар дерсан қуёшсиз хатто,
Ойдин далаларсиз, тумансиз, қорсиз.
Ватансиз ва Эрксиз, тутқун қул бўлиб,
Яшаш ҳам мумкиндир ғурурсиз, орсиз.
Хатто худосиз ҳам яшаш мумкиндир.
Яшашинг мумкиндир оламда менсиз.
Қабртошим уриб қарғама, чунки,
Мен яшай олмадим дунёда сенсиз.
2000 йил , 8 июль , Маслахат қишлоғи .
АПРЕЛЬ
Қуёш ботиб, ғамбода, ғариб,
Уфқларнинг гулхани сўнар.
Эриган қор сувларин ичган,
Бир тўп чумчуқ толзорга қўнар.
Биллур қандил каби осилган,
Сумалаклар тушар узилиб.
Чакиллаган илиқ оқшомда,
Уйқуларинг кетар бузилиб…
1990 йил . Баҳор . Андижон шаҳри