(Хушёрлик)
Абулфайз Баратов
Кутилмаганда ишхонамга қўшни қиз ховлиқиб кириб келдида сизни хотинлар чақиришаяпти,деди.Чиқсам,қўшни “дом” олдида бир тўда хотинлар иккинчи қаватда яшовчи Толибнинг балконига қараб чувиллашиб туришибди.Шунда аёллардан бири-идорамиз жойлашган “дом”нинг иккинчи қаватида яшовчи Замира югуриб келди.
-Тез милицсия чақиринг,раис бува,-деди у ховлиқиб.-Табибнинг уйида бандит бор.
Бандит? Қанақа бандит?
-Қанақа бўларди,бандит-да! Бир барзанги-ей.қуроли ҳам бўлиши керак.Тез бўла қолмайсизми.Ҳаммамиз қирилиб кетамиз ҳозир.
Хушим бошимда учди. Ишхонамга отилиб кириб телефонга ташландим.
-Алло,алло! Бу участка нозирининг хонасими? Мен маҳалла қўмитасининг раисиман.Ким бу? Посбон.Нозир борми? Туманга кетган.
Оббо,бу ёғи нима бўлади энди. Посбоннинг бандитга бас кела олмаслиги аниқ. Шунинг учун туманга қўнғироқ қила кетдим. Комутаторни сира олиб бўлмайди.Ярим соатча овора бўлдим,фойдаси йўқ..
Хотинлар тобора кўпайишиб, ҳамон чувиллашиб,бақиришиб туришибди. Иш куни бўлганлиги учунми, ҳудди ер ютгандек эркак зоти кўринмайди. Кўчага югуриб чиқдим. Одам излай кетдим. Зафарнинг ошхонаси ёнида қаққайиб Илҳом турибди.Юрак катта унда. Воқеани айтдим.
-Бандитми,каллакесарми,бизга фарқи йўқ,- деди форишча талаффузда.-Ҳозир бориб уни “довондан эндириб юборамиз…”
Тўрт-беш киши бўлиб етиб келдик.Қарасам қиёматни қойим қилиб турган аёллардан биронтаси йўқ. Аввалига ҳайрон бўлдим. Кейин жаҳлим чиққанидан хайқириб юборганимни билмай қолдим.
-Ҳой қаердасанлар?! Қани, топиб беринглар ўша бандитни. Мана Илҳомни олиб келдим.
Эркакларга қўшиб аёлларни ҳам ер ютгандек жимжитлик. Биронтаси кўринмайди. Кейин воқеа ойдинлашди.Толиб бир қоп маккажўхорини ваннага қўйиб, хотинига айтмай эшикни ёпиб кетган экан. Қоп қийшайиб эшикка тиралиб қолибди.Балконда ҳамир қориб ўтирган хотини ваннахонанинг эшигини очмоқчи бўлса,очилмасмиш. Ҳуддди биров орқасидан итариб тургандек туюлибди..Хотиннинг эси тескари бўлиб кетибди.
“Ваннахонага биров кириб олган?”-деб ўйлайди у.-Бандит бўлса керак. Томом бўлдим энди.Мени сўйиши аниқ. Кейин уйимга ўт қўяди.
Аввал уйга ўт қўйиб,кейин сўяр балки. Телевизор ҳар куни “Огоҳ бўл,огоҳ бўл!”-деб бекорга қақшамаяпти-ку,аҳир.
Хотин балконгача судралиб борибди-да, дод солибди.бу бемани воқеа абимни анча тирик қилган бўлсада,одамлардан хушёрлик ортаётганидан қувондим.