Биласиз, бир-икки ойдирки “Бирдамлик” Халқ Демократик Ҳаракати Ўзбекистон бўлими етакчиси Малоҳат Эшонқулованинг оғир хасталикка чалинганлиги айтилмоқда.
Матбуотда “Бирдамлик” етакчиси “ол қўйди-ол кетди” бўлиб ётган бир вазиятда, Каримов режимининг “ўлими олдидан онаси билан видолашиб қайтган” хаста бир аёлдан ҳам хавотирган тушгани қизиқ.
Гап шундаки, бемор етакчи ҳали пойтахтга қайтиб улгармай, эртасигаёқ – 25 апрел куни эрталабки соат 10.00 ларда эшиги тақиллади.
Бу ҳақда Эшонқулованинг ўзи шундай дейди:
– Очиғи, саломатлигим тамомила тикланган эмас. Қурилтойда Ҳаракат раҳбариятига панд бериб қўймаслик учун бўйнига арқон солинган одамдек пойтахтга зўрға қайтгандим. Шунга мажбур бўлгандим… Насиб этса, Қурилтойдан кейин даволанишни яна давом эттиришим лозим…. Буни қаранг, ҳали келиб улгурмасимданоқ булар қандоғам хабар топишади-я? Аза-база эшигимни бузгудек қилиб ўтиришибди…
Бундоқ мўралаб қарасам, эшик тагида “КОП”лар туришибди. Битта милиция ва битта фуқаро кийимидаги йигитча келибди. Очиғи, эшикни очишга ҳам, “қува-қув, сурҳа-сур” қилаётган валломатлар билан мулоқот қилишгаям ҳолим ҳам, ҳоҳишим ҳам йўқ эди.
Бу ташрифнинг оқибати нима билан тугаши менга маълум. Яна идораларига олиб бориб, то Қурилтой ўтгунига қадар ушлаб ўтиришади. Шу керакми менга? Ҳечам-да. Шу ўйда қулоғимга “наушник”ни қўйиволиб, қайсидир хонанданинг хонишини тинглаб ўтиравердим.
“Коп”лар эшикни қўпоргудек роса “тепкилашди” ўзиям, лекин мен эшитган эмасман. Қулоғимда қўшиқ “бор” эди….
Тушликдан кейин кўчага мўралаганимда бу ҳақда қўшнилардан эшитдим.
– Тоқатингизга балли. Милисалар эшигингизни қўпориш даражасига боришса ҳам, қилт этмай ўтиравераркансиз-а? Нега очмайсиз? Бутун “дом”ни бошига кўтариб эшигингизни уришди-ку яшшамагурлар” деди пастки қаватдаги хотинлардан бири.
– Учта уйқудори ичиб, ўликдек қотиб қолган эканман, эшитмабман-а, қаранг… – жилмайиб қўйдим.
Тушликдан кейин Қурилтой тадбирининг ташкилий ишларига тайёргарлик кўриш мақсадида кўмакчим билан майда-чуйда харид қилиш илинжида бозорчага отландим.
Кечроқ қайтаётсам, қўшни кампир норози тўнғиллаб қарши олди:
– Милиса тугул, “домком”га ҳам эшигингни очмайсан-а? Бечора “домком” эшигинг тагида нақд бир соат ўтирди-я, – деди қошлари чимрилиб.
– Кўрмаяпсизми, уйда йўқ эдим, кўчадан қайтаяпман-у, – энсаларим қотиб кетди, – “Дом”комнинг менда нима дарди бор экан? Бирортасидан бир сўмлик қарзим йўқ менинг. “Домком”нинг ҳамроҳи ким эди? Участка нозирими ё фуқаро формасидаги одамларми?
Хушламайгина қилган жавобим қўшни кампирга ёқмади чамаси ўзини ичкарига урди.
Ўз мамлакатингда, ўз уйингда ўғридек беркиниб яшаш – нақадар дахшат. Бунинг дахшатини сиз тасаввур қила олмасангиз ҳам керак…. Гарчи ноқонуний ишга қўл урмаган бўлсак-да, Қурилтой ўтгунча зўравон ҳукумат “коп”ларининг қўлига тушиб қолмаслик учун беркиниб яшашга мажбурмиз. Шароит шуни тақозо этади. Шоҳ ҳақида бир ривоят бор, эшитгандирсиз. Қувончли, қайғули кунларида ҳам бир шоҳ бармоғидаги узуги кўзидаги ёзувни ўқиб кўнгли таскин топаркан: “Бу кунлар ҳам ўтар-кетар”… Шундай дея ўзимизни ўзимиз умид билан овутиб яшамоқдамиз-да… – дейди Эшонқулова.
Бу эшитганларингиз “Бирдамлик”нинг Ўзбекистондаги етакчиси Эшонқуловага бўлаётган навбатдаги босимлардан бир шингили эди холос….
“Бирдамлик” Халқ Демократик Ҳаракати Матбуот Хизмати