(лавҳа, кулгу кунига)
– Ассалом, хомазан! Биз яна келдик!
– Асалим, қиёмим, шаккарим, келдингми? Дийдорингга интизор бўлиб кетдим!
– Икки-уч соатда-я?
– Ҳа, асалим, икки-уч соат сенсиз менга икки-уч асрлик жудоликка тенг.
Умуман ҳеч қачон ёнимдан кетмасанг, дейман.
– Унақаси бўлмайди! Мен шунақаман – келаман кетаман, келаман кетаман.
Ҳеч қачон ўзгармайман. Қўй бу гапларни. Хонанг тайёрими? Қани, бир
кўрсатчи.
– Мана, кўриб турибсан, хаммаёқ ивирсиб ётипти. Ётган жойим
йиғиштирилмаган. Ана, чой совимасин деб, Словениядан сотиб олган
кастюммимга ўраб қўйдим. Миҳда илиғлик кўйлагимга қарама, сочикни
тополмай, уни юз-қўлимни артгани илиб қўйдим. Хонтахтада кечаги уч
махал овкатим турипти, хаммасини битта қилиб ейман дегандим, сен,
ҳадеганда кетмадинг, овқатларим ейилмай қолиб кетди.
– Менинг йўғимда, иситиб емабсан-да?
– Битта патирни қуруқ ўзини еб, ухлаб қолдим.
– Ухлаб қолдим?
– Ҳа, бир суткада икки-уч соат ухлаш ҳам керак-ку. Одам уҳламаса ўлиб
қолади, буни биласанми?
– Биламан, мавлоним, биламан. Сўраб қўйдим-да. Шошма, шошма… сигарет
билан қолдиқлар тўла кулдон қани?!
– Кечирасан, чекишни ташладим.
– Нима-а-а?!
– Ҳа!
– Уууууууу, уууууу,ууууу…
– Улима, ташладим, тамом!
– Уууууууу, уууууу, уууууууууу…
– Ҳўп, майли. Бир пачка сигарет қолган. Шундан бир дона чекишим мумкин.
– Бешта!
– Икта…
– Тўртта!
– Хўп, учта…
– Биттасини хозир чак! Тамаки хидини қанчалик яҳши кўришимни биласан-ку!
– Хўп, мана чекдим ҳам! Ишни бошлаймизми?
– Сен бошлайвер, мен сенинг қучоғингда, ёрдам бериб ўтираман.
– Беҳаё! Биров кириб қолса, шарманда бўламиз!
– Сен жинни бўпсан! Сендан бошқа мени ҳеч ким кўрмайди-ку.
– Ҳа-я. Кел асалим, қучоғимга, бошлаймиз.
– Вой-й-й-й!
– Ҳа-а?
– Анови нима-а-а?
– Қайси?
– Компьютернинг олдида тўртта қалин-қалин китобни таҳлаб қўйибса-а-ан!
– Вой, асалим, кечир мени! Хозир уларниям сочиб ташлайман.
Саҳифаларини букиб, букиб ташлайман! Жавонда турганлариниям сочиб
ташлайман. Мана, мана! Бўлдими! Уйим худди уголовний розискалар тинтув
қилгандек бўлди, хурсандмисан?
– Ҳурсандман! Мана энди бошласак бўлади.
– Уфф, ёмон икжиқсан-эй, Илҳом париим…
– Нима-а-а-а?!
– Йў-йў-йў-йў, асалим, қиёмим, шаккарим….
***
Андижон.
1 04 2011