2009- йил май ойининг 12 куни кеч соат 21 лар атрофида таниш ҳамшира телефонда “Ўғлингиз қон қусаяпти. Тезроқ хабар олинг” деди. Кечаси бўлганлиги учун таксилар жуда қиммат. Менинг эса иқтисодим кутармайди. Шу куни мен учун тонг отиши азоб бўлди ва ўзимни ўзим айибдор деб топдим. Ўғлим 2 май куни Пахтакор туман худудидаги Жиззах вилоятига қарашли Силга қарши кураш касалхонасига даволаниш учун ётганди.
Орадан 10 кун вақт ўтгач қон қайт қилган. Бахтимга олдида палатада бирга ётган касал бўлган ва врачни чақирган. 2000 -йилнинг бошларида Пахтакор туманига У.Я. Ямонқулов хоким бўлиб тайинланди. Худди шу йили Пахтакор тумани Навбаҳор хўжалигида биринчилардан бўлиб фермерлик ташкил қилинди. Хўжаликда бошқа ишлайдиган жой қолмагач мен ҳам яхши уй хаёллар ва орзулар билан имкониятимга қараб 10 гектар ер олиб “Саида” номли фермер хўжалиги ташкил қилдим.
Собик СССР даврида туманларда ва савхозларда, жумладан Улянов савхозида ҳам (ҳозирги Навбаҳор) ЦРМ, КХМ, ХУМ, ММО. Автогараж, Транспорт бўлими каби бир қанча ташкилотлар ишлаб турган, ҳар бир ташкилот жуда кучли техникалар билан таъминланган, кимиявий дорилар сув каби оқиб ётган, нақт пул учун, сув учун, пахта териш, пахтани заводга ташиш учун умуман муаммо бўлмаган бир
пайида мен фермерлик ташкил қилган ер майдони ишлатишга яроқсиз (мелеративний поля) деб топилган, ташландик ер эди. Бу тўғрида нафақат хужалик рахбарлари балки туман рахбарларию хужиликдаги хар бир киши яхши биларди. Аёл бошим билан болаларимга бош булиб 20, 16,14,11 ёшли хали билаклари кучга тулиб улгирмаган ўғилларимни ёнимга олиб мисоли тукайзор бўлиб ётган ердан дарахт катталигидаги саксовулларни (жингил) кавлаб олиб ерни тозаладим.
2000 -йилгача бир кило хосил бермаган, ишга яроқсиз (мелеративни поля) ҳисобланган, ташландик, хужалик планида йук булган ер мен фермерликка олгач хисобга киритилди ва эвазига кайсидир махаллий рахбарларнинг хисобда турган ери хисобдан чиқарилди. Биринчи йилнинг узидаёк пахта планини 20 центнер килиб белгилашди.
Ерни хайдатиб, текислатиб, бараналатиб, чигит олиб келиб, экиб, култивация килиб, чопик килиб, сугориш ишларигача оиламизнинг пулини ишлатдим. Бу пулларнинг асосий қисми иккинчи ўғлим Мухторжоннинг пуллари эди. Ўғлим 12 ёшидан бошлаб рўзғор тебратиш мақсадида турли жойларда Тошкент, Олмалик, Қозоғистонда хуллас мусофирчиликда меҳнат қилиб пул топиб Пахтакор шахар буюм бозорида савдо қиларди.
Мен ўғлимнинг савдосидаги пулларини олиб ерга ишлатдим. Ташландик жойни энди эпакага келтирган пайтимда ер хокимият томонидан ноқонуний тортиб олишди ва туманнинг МТП (машина трактор парки) бошлигига беришди. Шу тарика оилам пулларини йукотиб қашшоқ холатга келдим. Фақатгина пуллар кетса рози эдим. Бирок…
Фермерликка олган ер уйимдан 5 км лар узокликда эди. 2000 -йилнинг декабрь ойининг охирларида ўғлим Мансуржон хайдовчи Абдулхакимов Курокбойнинг Давлат раками 71-61 ДДЗ, ГАЗ-53 автомашинасида далага борган ва машина ариққа тушиб кетиб қайтиб чиқа олмаган. Хайдовчи уйига қайтган. Машинада бориб машинада қайтаман деб юпин кийинган ўғлим машинани қуриқлаб, қишнинг узун тунида, совуқда далада қолиб кетган.
Шу куни у упкасини совукка олдириб куйган экан. 2001 -йили ўғлим сил касалликлар касалхонгасида 3 ой ётиб чиқди. Шундан буён орадан сал кам 10 йил вақт ўтдики бу дард хомон уни таъкиб этади.. Унинг юзига қараб қийналаман. Бу дардни унинг танасидан олиб ўзимнинг танамга олишнинг имкони бўлганда эди, иккиланмаган бўлардим. Минг афсус бунинг имкони йўқ.
Мен фермер бўлишим оқибатида жуда катта нарсамни, боламнинг соғлиғини йўқотдим. Бунинг учун эса ўзимни умирбод кечира олмайман.
Саида Қурбон.