Баходир Узоқов

Киз укувчи, йигитча толиб,
Учрашишди кишлок туйида.
Ваъдалашди ишора килиб,
Учрашамиз деб йул буйида.
Кишлокчилик учрашолмади,
Кетиб колди киз уйга кириб.
Исмларин хам сурашолмади,
Йигит кетди манзилни куриб.
Таътил пайти келди суроклаб,
Эсларканми деб юрак ютиб.
Кизни пойлаб турди йироклаб,
Гап отишга кулай пайт кутиб.
Ох, шахло куз, ох бу нигохлар!
Гаплардаги бу самимият!
Шунча пайтки юраги урар!
Учрашувдан не эди ният?
Учрашишгач йигит жилмайиб,
Калбин очди секин ийманиб:
-Ёш экансан, мактабни тугат,
Пойтахтга бор, кутаман,-деди.
Киз ёноги булиб кирмизи,
Лола каби кизариб юзи:
-Тугатгани жуда оз фурсат
Колди, кутинг, бораман,-деди.
Олий даргохда тахсил олиб,
Дустлашишга ахд-паймон килиб,
Улгирмасдан кеч кириб колиб,
Кайтишишди тез ортга шошиб.
Салкин эди, костюмин ечиб,
Йигит кизга бериб куйганди,
Шом тушганда онаси чикиб,
Йул пойлашин кайдан билганди.
Уй олдида бир шарпа сезиб,
Йигит кизга деди, -сен бекин,
Биров борми утайчи кезиб,
Тинчлик булса чикарсан секин.
Уй ёнида кимнидир куриб,
Йигит утди юзини буриб.
-Тухтанг, -дея «кимдир» чакирди,
Тухтамагач ортдан бакирди.
Кар одамдай у кетди угиб,
Юрагини ичига ютиб.
Иложи йук, оркага кайтиб,
Кунглин очсин дардини айтиб.
Рупарада турар эди киз,
Елкада йук йигит костюми.
Онасига бокарди ожиз,
Жовдирарди, тулиб халкуми.
Йигит деди, булса хам гунох,
-Кизингиз менга колди ёкиб.
Бу холатга ёлгиз бир гувох,
Кукдаги ой турарди бокиб.
Хижолатдан хатто ойнинг хам
Юзидан дог кетди йуколиб.
Гап бошлади она, юзда гам,
Йигит костюмин кулга олиб:
-Гапларимдан сиз хафа булманг,
Кизимиз ёш, элга гап килманг.
Жиддий булса гар ниятингиз,
Жунатарсиз совчиларингиз.
Тугатгинча мактабни кизим,
Дадасига айтаман узим,-
Дея у костюмни тутказди,
Хамма гапни эрга етказди.
Ота уриб бахти карони,
Ёмон йулдан кайтармок булди,
Танимасдан оку-корани,
Бечора киз хаётдан туйди.
Киз бошига келдириб хатар,
Фожеадан мутлок бехабар,
Йигит хурсанд уйига кайтди,
Онасига дардини айтди.
Она деди, -тенгимиз эмас,
Ёка тугул енгимиз эмас.
Хаёлингни асло бузмасдан,
Уйланай деб режа тузмасдан,
Укишингни тугатавер сен,
Киз ёш экан улгаяверсин.
Севгисидан умидин узмай,
Йигит кутди ваъдасин бузмай.
Вакт хам утиб мактаб тугади,
Кутавериб сабри тугади.
Киз албатта укиши керак!
Ундан эса йукдир хеч дарак.
Йигит билмас, севган кизини
Овлаб куйган узга бир овчи,
Сирдош билиб айтган сузини,
Дусти унга куйибди совчи.
Бир учрашув касрига колиб,
Икки ёшнинг такдири синди.
Кул ушлашган эмас уялиб,
Бошга бахтсизлик куши кунди.
Кишлокда туй булар хамиша,
Келин-куёвга бахт хам тилашар,
Келин турар, килиб андиша,
Балки юрагида аллаким яшар?!
Ёшлар кувнашиб раксга тушар,
Балки уларнинг орзуси ушар… .



