Баходир Узоков
Она юртим – Нуристон!
Чаманзор богу-бустон,
Хар гушаси гулистон,
Тенги йук Узбекистон.
Узбегим тили ширин,
Сузида мехр яширин.
Ёшу-кари успирин,
Сизлашади бир бирин.
Бир дарахтда юз мева,
Тилини безар шева.
Ховва, деб эдим, вотти,
Олуттию келопти…
Бошида дуппи, калпок,
Белбог, кийик белида,
Узбегу коракалпок,
Мехмондустлик феълида.
Дехкон, богбон ва чупон,
Эгнида туну чопон,
Жанубда куйлар бахши,
Водийда пайров яхши.
Купкари булар улок,
Чашма дейилар булок,
Акани дерлар ога,
Дойи дейилар тога,
Урфу одат кийимда,
Оханрабо куйида,
Фарк бор курган уйида,
Хатто килган туйида.
Гуё халким буйнида,
Товланар гузал маржон.
Кушиги, уйинида,
Мазмун бор олам жахон.




