Юсуф Жума
Бир удумга содиқ ўтганлар
Боболарим азалдан, дилдор.
Ҳатто тошни кўзга суртганлар,
«Табаррук», – деб, бўлсалар иқрор.
Бу одатга қўйдим эътиқод,
Тингла, рост деб урар юрагим.
Сунбул сочинг менга умрбод
Табаррукдир, суюк малагим.
Табаррукдир қошинг, гул ёноқ,
Ҳам қоп-қора иккала кўзинг.
Табарруксан мен учун мутлоқ
Бу дунёда, билсанг, бир ўзинг.
Удумларга этма хиёнат,
Кўнгил илк висол кутмоққа.
Паривашим, айла ижозат,
Сени қучиб кўзга суртмоққа.
ххх
Овчи овдан қайтар шодмон, бахтиёр,
Тирилиб келгандай гўё отаси.
О, қанча каптарлар бўлди ярадор,
Ярадор қушларга тўла халтаси.
Сен ўша сайёдга ўхшайсан, зебо,
Ҳажринг яралаган қалбларни, эссиз.
Сайёд халтасидир ошиққа дунё,
Сайёд халтасининг каптарларимиз!