Дадахон Ҳасан
 |
|---|
Ёдгоржон исмли ходимнинг машинасига ўтириб, бошқармага кириб бордик. Бизни бошлиқнинг биринчи ўринбосари Рахмонали кутиб олди. Рахмоналининг менга тушунтириши бўйича, тўйда мен кўшик айтсам, маст холатдаги йигитлар ёки нашавандлар мендан сиёсий қўшиқ айтишимни талаб қилишар экан. Мен уларни талабини ижро этсам, тўйда иштирок этаётган барча мехмонлар жўнбушга келиб ғалаён кўтаришиб натижада бу ғалаён Марғилон шахар бўйлаб исёнга айланиб кетиши мумкин эмиш. Бундай нохуш воқеага Ички Ишлар Бошкармаси жавобгар бўлиб қолиши мумкин эмиш. Тарихлардан бизга маълумки, ҳеч қайси халқ қўшиқдан таъсирланиб кўчага чиқмаган, исён қилмаган. Айниқса, бизнинг ўзбагимиз эса қўшиқдан куч-қувват олиб, шавқланиб кўтариладиган исён қиладиган халқ эмас,балки авом-оломондир.
Қўшиқ эшитиб таъсирланадиган жайлари кесиб ташланган-ўлдирилган демак бу авомдан сира хавфсирамасак ҳам бўлади. қолаверса, «Тўйда ундай исёнкор ёки ижтимоий қўшиқлар айтилмайди, тўйнинг ўзининг қўшиқлари бор, тўйда мумтоз ва лирик ялла, шўхчан қўшиқлар айтилади, тўйда талаб қилинган қўшиқларни хар қандай шароитда ҳам ижро этмайман», – деб харчанд тушунтиришга харакат қилдим, аммо улар мени тушунишни истамадилар. Сўзининг охирида Рахмонали мен агар бундан буён Марғилонга тўйга келсам албатта Ички Ишлар Бошкармаси бошлиғи ўртоқ Обидовдан рухсат олишим шартлигини уқтирди.Шундан сўнг атай Тошкентдан Марғилонга келиб тўйда бирорта хам қўшиқ айтмай алам ютиб, ғурбат ичинда созимни кўтариб «хайдалиш» куйини чалиб кетавердим.
Мен улар билан тенг бўлиб олишиб, яқалашиб ўтирмадим, ахир мен одамманку. Тўйнинг эгалари, мехмонлар, хуллас мингдан ортиқ мухлислар оғзини очиб, лаллайиб, сувга тушган мушукдай шумшайиб қолишаверди. Мени ўша Рустамжон, Ёдгоржон деган Ички ишлар ходимлари Олтиариққа ўз машиналарида элтиб қўйишди. Тўйга келган барча мехмонлар –одамлар менинг кўзимга мисли ҳашаротлар бўлиб кўринди шу кеча.Бугина эмас, бундан бир ой муқаддам Марғилонга никох тўйига келганимда хам шу каби нохуш бир воқеа бўлган экан. Мен буни яқинда эшитдим. Ўша тўй кечаси яримга борганда ўнтача ички ишлар ходимлари тўйхонага келишиб тўйнинг эгасидан тўй кечасини зудлик билан тўхтатасан деб талаб қилишган, Д.Х.ни нега тўйга айтиб келдинг, деб куёв бола Расулжоннинг дадасига дўқ-пўписа килиб ундан тилхат ёздириб олишган экан. Ва ички ишлар ходимларининг тазйики билан тўй эрта якунланган экан.
Менга нисбатан бу каби таъзиқ-тақиблар чекловлар халқнинг норозилигини келтириб чиқарувчи ғазабини қайнатувчи нохуш воқеалар 1991-йилдан буён муттасил равишда давом этиб келяпти. Маънавий хақсиз хукумат шунақа ожизу- ногирон қўрқоқ бўлади. Чумчуқ пир этса, юраги шув этувчи бечора бўлади. Эй афсус!Менинг тахминимча бу ишларнинг бошида Миллий Хавфсизлик Хизмати турганга ўхшайди. Бу ахволда яқин келажакда осмондаги хаводан нафас олишимга хам таъқиқ қўйишлари мумкин. Қўй семирса кети тораяди деганлари шу-да! Лозими йўк чўпдан хам хадиксирайди-да! Ўзбагистон деган қамоқхонада ҳаёт шу тарзда давом этяпти, начора, чидаймиз-да, чидаймиз! Фарзандлари йўқ кураши йўқ авом-оломон қариб элнинг кечмиши шундай бўлади албатта! Чеккани кулфат ила қайғу бўлади албатта! Кўрган куни шу еган-ичгани оҳу бўлади албатта! Чидагин болама, чидагин, чидамасанг бўлмайди, булар ҳали ўлмайди.
Сабр тагин олтин деб билгаймиз.
Ҳар куни неча бор дорга осилиб,
Неча бор ўлиб яна тирилгаймиз.