“Бирдамлик” ҳаракати фаоли Элдор.
латифа, лекин хақиқат бўлса ҳам ажаб эмас
Давоми.
Мен сенга тўғрисини айтсам биласанми, энди сен хечқачон бу халқнинг ғазабидан қочиб қутилолмайсан, сенинг энди мясорубкага тушишинг аниқ, агар ер юзида тирик экансанки, «Интерпол» барибир қўймайди ва сени тутиб, ўзбек халқига бир кун топширади.
Сен ўрнингга одамларни ўзингга ўхшаган ва савобли ишлардан қайтариб, гуноҳ йўлларга бошлайдиган ва бу билан менга уларнинг самимий эътиқодларини имтиҳон қилишда ёрдамлашадиган, иложи бўлса инсонларга умуман яхшилик қилмайдиган, турган битгани шўрафуруш ва ғирром бир одамни топсанг марҳамат пенсияга чиқавер, мен розиман деган менга у.
Мен шуларни ўйлаб, кўп уччига чиққан ва миллионлаб кишиларнинг бошини еган саркарда ва диктаторлардан масалан Гитлер, Напалеон, Сталин ва Милошевичларнинг тириклигида айтганимда, Аллоҳ бу кишиларнинг кўп томондан яхшиликлари бор-ку, масалан сенинг ҳисобот беришингча, 20 миллиондан ортиқ одам қурбон бўлган иккинчи жаҳон урушини Адольф Гитлер очиб берган, у ўн минглаб яҳудийларни газ камерасида тириклай куйдирган дебсан.
Бу яхши, аммо унинг ўз миллатини улуғлаб немислар олий ирқ, фақат уларгина бутун жаҳонга ҳукмронлик қилиши керак деган-ку, биласанми унда юксак миллатсеварлик ҳисси бор, нега шу оддий нарсанинг маъносига эътибор қилмадинг, деб мен виговор олганман.
Билишимча, мен шундай бир одам топишим керакки, у айнан ўз миллатига азоб бериб уни қатағон қиладиган, шўрафуришлик ва ёлғонларни ўпиришда тенги йўқ, хуллас анкетамдаги саволларга тўла жавобларни аниқ сенинг юртбошилик фаолиятингдангина топаётирман.
Аллоҳнинг менга раҳми келдими мана менга сени яратиб берганга ўхшайди. Мен сени кўпроқ синаб юбордим бошқа ишлар билан бўлиб, қарасам 16 йил бир зумда ўтиб кетибди. Мен энди тезроқ сени ўзбеклар суд қилиб ўлдириб юбормасдан Аллоҳга топширсам, у фақат сенинг номзодингнигина рад этмаслигига мен минг марта аминман. Қарабсанки, менинг қарилик пенсиямни ҳам юқори белгилаб, балки бир ундан мукофот ҳам оларман.
Албатта бу ишларимга сендан розилик хати бўлса, ёмон бўлмас эди, жуда яхши биламан менинг ишим сенга албатта ёқади. Масалан мен аллоҳнинг буйруқларини сўзсиз у айтгандай бажариб келганман ва уни зечқачон алдамаганман, сендан жуда қўрқаман сенинг табиатинг билан Аллоҳни ҳам алдаб қўйиб, мени уялтирмасанг бўлганди оғайни.
Менинг ўрнимда ишлаш учунга сенга ариза бериб, менинг эса пенсияга чиқишим учун, идорамиз жойлашган Сулаймон тоғигача пиёда юриб бориш сенга қийинроқ бўладида оғайни. Кел, у ерга бирга борамиз, зерикмаслик учун мен сенинг елкангга чиқаман ва бирор қўшиқни айтаман, у қўшиқ тамом бўлгач, сен менга чиқасан, қарабсанrки, Сулаймон тоғига етганимизни билмай қоламиз, қўрқма мен жуда енгилман, — дейди шайтон.
Аммо Каримов: мен сенику кўтараман, сен мени кўтарармикансан, ахир мен юз кило келаман, шунинг учун мен биринчи бўлиб минаман, — дейди, шайтон^майли юз кило бўлсанг, бўбсанда, биласанми мен бир вақтда оғир юк кўтаришда бир эшакни ютиб, унинг пули йўқ экан, думини тортиб олиб ўзимга ёпиштириб олганман, аммо шартдан қайтиш йўқ дейди у.
Каримов шайтоннинг елкасига чиқиб, ўзининг бир оғиз сўздан иборат ашуласини бошлаб юборади ва уни такрорлаб «гўй-гўй»лаб кетаверади.
Ия, хей Каримов, сенинг бу гўй-гўйларинг қачон тугайди!? Ахир мен остингда 200 километр йўл босиб ўладиган бўлдимку, — деб тўнғиллвбди шайтон. Шунда Каримов:хохолаб кулиб: оғайни, ҳали бу қўшиғимнинг давоми «дўй-дўйи» бор, уни Тошкентга қайтаётганимизда айтаман,— дебди.
Шунда шайтоннинг жаҳли чиқиб: — мен дунёда шунча асрлар яшаб, хеч кимга ҳам бундай мазах бўлмаган эдим, сенга яхшилик қилганнинг уйи куйсин Илойим сенга Нажибуллонинг ўлимини бериб, ўлигинг «пахтакор» стадиони қошида сасиб кетгунса осилиб турсин, туш елкамдан!» деб, Каримовни ерга ирғитиб ташлаб, бир юмалаб кўздан ғойиб бўлган экан.